امام خامنه‌ای(مدظله‌العالی): «حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها) با عبور از شهر‌های مختلف و آمدن به قم، موجب شده که این شهر به عنوان پایگاه اصلی معارف اهل ‌بیت در آن دوره ظلمانی و تاریک حکومت جباران، بدرخشد و پایگاهی بشود که انوار علم و معارف اهل‌بیت(علیهم‌السلام) را به تمام دنیای اسلام منتقل کند.»(1398/9/16) *ولادت کریمه اهل بیت، حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها) را تبریک می‌گوییم*

عضو شورای مرکزی کارگزاران می‌گوید: شرایط اقتصادی ایران را بهتر از چیزی که در رسانه‌های منتقد دولت مطرح می‌کنند، می‌بینم. هیچ حوزه‌ای در اقتصاد ایران وجود ندارد که شرایط آن نسبت به دو یا سه سال قبل به مراتب بهتر نباشد.

امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) تزکیه و تعلیم و کتاب و حکمت الهی چهار واژه کلیدی در دعوت اسلام و همه پیامبران است. واژه کلیدی دیگر قیام به قسط است. در مدرسه نبوّت‌ها، نسل‌های بشر با کتاب و حکمت، آموزش‌وپرورش می‌یابند و آنگاه زندگی عدالت‌محور بنا می‌کنند و جوامع بشری بدین ترتیب به هدف‌های آفرینش انسان نزدیک می‌شوند. (۱۳۹۹/۰۲/۱۲)

مقدمه: مقايسه ميان برخي حوادث امروز با برشي از تاريخ در جامعه ما امر نوظهوري نيست اما اين قياس غالبا از سوي سياستمداران و در مواردي توسط ژورناليست‌ها و روزنامه‌نگاران انجام مي‌شد. ولي وقتي همين كار توسط كسي انجام شود كه به عنوان چهره‌اي سياسي شناخته شده نيست بلكه بيشتر سعي مي‌كند خود را در كسوت معلم تاريخ نشان دهد مساله فرق مي‌كند. اگر چنين شخصي در مورد يك حادثه يا اتفاقي كه در امروز ما واقع شده به تحليل مي‌نشيند و آن را با فلان مساله در تاريخ قبل از انقلاب مقايسه مي‌كند ديگر نبايد به سادگي از كنار آن عبور كرد. تا وقتي اهالي ميدان سياست از شخصيت‌ها و مقاطع تاريخي مايه مي‌گذارند و سعي مي‌كنند از آنها به نفع خود استفاده كنند خرده‌اي نيست اگر وقعي بر آن نگذاريم اما زماني كه در اين كار پاي مسائل تاريخي به ميان مي‌آيد سكوت جايز نيست و در حد بضاعت خود لازم است در جهت روشن شدن ابعاد آن مساله تاريخي يا قياسي كه با آن صورت گرفته تلاش شود. به ويژه كسي كه سال‌ها به مدد صدا و سيما و برنامه‌هايي از قبيل «پلي به گذشته» شبكه دوم آن شهرتي براي خود ايجاد كرده باشد كه ممكن است دست‌كم در طيف‌هايي كه آشنايي كمتري با مسائل تاريخي دارند تاثير‌گذاري به نسبت قابل توجهي داشته باشد. خسرو معتضد كه به يمن برنامه‌هاي به اصطلاح «تاريخي» صدا و سيما نيازي به معرفي او نيست اخيرا در گفت‌وگويي كه با يك روزنامه اصولگرا (روز چهارشنبه سوم شهريور ١٣٩٥) داشته به انتقاد از برجام پرداخته و در واقع به جرگه «دلواپسان» پيوسته است. نفس اين اتفاق نه‌تنها خيلي بلكه اصلا اهميتي نداشت و ندارد اما آنچه اهميت دارد اين است كه او علت مخالفت خود را با برجام، ناكامي آن در اقتصاد بيان مي‌كند. در واقع او در بخشي از گفت‌وگوي خود با اين روزنامه اصولگرا در كسوت يك كارشناس اقتصادي ظاهر مي‌شود و آمارهاي بانك مركزي را زير سوال مي‌برد و معتقد است تعداد بانك‌هاي خارجي كه الان با كشور ما كار مي‌كنند بسيار كمتر از آن چيزي است كه آمارهاي رسمي اعلام كرده‌اند! اما از آن مهم‌تر اين است كه او مذاكرات كشورمان با كشورهاي پنج به اضافه يك را اولا به مذاكره ظريف- و نه لزوما نظام جمهوري اسلامي ايران- با جان كري- و نه لزوما كشورهاي پنج به اضافه يك- مي‌داند. از اين هم مهم‌تر اينكه او نقش محمدجواد ظريف، وزير امور خارجه كشورمان در اين مذاكرات را با نقش احمد قوام‌السلطنه، نخست‌وزير ايران در سال‌هاي ١٣٢٥- ١٣٢٤ در مذاكره با سادچيكف، سفير شوروي در ايران مقايسه مي‌كند! و بعد هم نتيجه مي‌گيرد كه قوام خيلي خوب و عالي عمل كرد اما ظريف، ضعيف! سعيد ليلاز از آنجايي كه هم يك كارشناس اقتصادي است و هم به واسطه تحصيلات دانشگاهي و به ويژه پايان نامه‌اش به تاريخ معاصر نيز تسلط دارد شايد بهترين كسي بود كه مي‌شد گفته‌هاي معتضد را با او در ميان گذاشت و قياس بين ظريف و قوام را با عينك تاريخ و محك اقتصاد سنجيد. به باور ليلاز البته كه قوام سياستمداري بزرگ و موفق بود اما دستاورد جمهوري اسلامي ايران- و نه لزوما محمدجواد ظريف- در قضيه برجام به مراتب بزرگ‌تر از آن چيزي بود كه هفتاد سال پيش توسط احمد قوام‌السلطنه در مذاكرات با سادچيكف، سفير شوروي در ايران به دست آمد. لازم به ذكر است در صورتي كه آقاي معتضد تمايل داشته باشند، «اعتماد» آمادگي دارد تا پاسخ‌هاي احتمالي ايشان به مباحث مطرح شده توسط آقاي ليلاز در شماره امروز را به هر شكلي كه ايشان ترجيح دهند (يادداشت يا گفت‌وگو) منتشر كند.

اشاره: گروه‌هاي مختلفي در جامعه زندگي مي‌كنند كه بر مبناي سياسي، اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي و حتي علمي تفاوت‌هايي دارند، گروه‌هايي كه در عرصه سياست براي دفاع قانونمند از منافع‌شان متشكل هستند. بنابراين، به هر ميزان كه بتوان اين تفاوت‌ها را پذيرفت مي‌توان به تحزب نيز نزديك‌تر شد. اغلب تحليلگران، تحزب را مكمل دموكراسي مي‌دانند و بر اين باورند كه تحزب مبنايي براي نقد سياست‌ها فراهم مي‌كند و در صورتي كه بتوان تحزب را با يك نوع شيوه جابه‌جايي مسالمت‌آميزدر قدرت پيوند داد نه‌تنها مي‌تواند به ضرورت‌هاي كنوني پاسخ دهد بلكه مي‌تواند كاركردهايي هم براي امر سياسي و توسعه داشته باشد. تحزب با جابه‌جايي در قدرت اجازه يك نوع بازسازي نظام اداري و اجرايي كشور را فراهم مي‌كند، گروه‌هاي مختلف سياسي به نقد عملكردهاي يكديگر مي‌پردازند، برنامه‌ها و سياست‌هاي يكديگر را زير ذره‌بين مي‌برند و به اين طريق كمك مي‌كنند كه بتوان برنامه‌ها و سياست‌هاي بهتري را براي توسعه كشور در نظر گرفت. براي بررسي كارويژه‌هاي احزاب و اينكه ما در ايران تحزب را چگونه تجربه كرده‌ايم و چه موانعي بر سر راه خود داشته‌ايم با سعيد ليلاز، تحليلگر مسائل سياسي و اقتصادي گفت‌وگويي انجام داده‌ايم و از او درباره فرصت‌هايي كه ممكن است در آينده براي تحزب در كشور وجود داشته باشد، پرسيده‌ايم. ليلاز معتقد است براي موفقيت احزاب سياسي بايد تا حد ممكن تنوع را در ساختار افزايش داد، يعني قدرت ساختار توزيع عادلانه‌تر و متناسب‌تري در كشور داشته باشد و براي اين مهم نيز ساختار اجتماعي بايد كاملا در اين زمينه و به تدريج تغيير كند و اين به زمان طولاني‌اي نياز دارد. وي با تاكيد بر نقش دموكراتيك احزاب معتقد است كه دموكراسي اساسا در قالب احزاب جلوه‌گر است و نيمي از همه راه‌هاي برخورد اصولي و بنيادي با مساله فساد عبارت از وجود كاركرد احزاب در چارچوب نظام‌هاي دموكراتيك است. به عقيده او اما در كشور ما هژموني نفت و تسلط آن بر ساختار اقتصادي، تاكنون مانع از توازن در توزيع قدرت بين طبقات سياسي-اجتماعي شده است، بقيه طبقات اجتماعي را نان خور و وابسته به دولت و به همين دليل نيز دموكراسي ما به همان اندازه نيم‌بند و نسبي است. ليلاز، احزاب را نه در چارچوب رسمي و تشكيلاتي بلكه در چارچوب سياسي- اجتماعي مي‌بيند و معتقد است برخي افراد به تنهايي يك حزب هستند و نبايد منتظر عنوان و اسم و دفتر مركزي و... ماند، چرا كه طبقات اجتماعي به همان نسبت انسجام دروني اجتماعي و طبقاتي كه در درون خود دارند، احزاب خود را نيز دارند؛ چه رسمي باشد چه نباشد، چه پذيرفته شده باشد چه نباشد و چه اسم داشته باشد و چه نداشته باشد.

اشاره: روزی که حسن روحانی به معرفی اعضای تیم اقتصادی خود پرداخت و از اسحاق جهانگیری به ‌عنوان معاون‌اولش نام برد، استراتژی دولت برای مدیریت اقتصاد ایران را نیز با همین نام‌ها تلویحا به تصویر کشاند و بدون اینکه اعلام کند، اقدام به ریل‌گذاری جدیدی در مسیر اقتصاد کشور کرد. انتخاب افرادی مانند اسحاق جهانگیری، مسعود نیلی و محمدعلی نجفی به‌عنوان مثلث سیاست‌گذاری در اقتصاد کشور مشخص کرد دولت یازدهم تصمیم گرفته از مدیریت متمرکز اقتصادی کنار بکشد و با سیاست‌گذاری‌های کلان فضا را برای ورود بخش خصوصی بهبود دهد. حال که سه سال از فعالیت این دولت می‌گذرد، کارنامه تیم اقتصادی در حرکت به آزادسازی اقتصاد ایران چگونه بوده است؟ سعید لیلاز ، کارشناس اقتصاد سیاسی و پژوهشگر اقتصاد در تاریخ معاصر ایران، بر این باور است که دولت یازدهم علاوه بر بازگرداندن قطار اقتصادی دولت به ریل اصلی خود، ریل‌گذاری جدیدی را در بخش اقتصاد به وجود آورده و قصد دارد این قطار را تغییر ریل دهد. او در گفت‌وگو با «شرق»، بر این باور است که دولت یازدهم می‌تواند با این ریل‌گذاری جدید و تغییرات اساسی در ساختار اقتصاد ایران، زیرساخت‌های لازم برای رسیدن به اقتصادی آزاد با کمترین دخالت دولت در قیمت‌گذاری‌ها دست یابد و به سمتی حرکت کند که اقتصاد ایران محصولاتی رقابتی را تولید کرده و روانه بازارهای صادراتی دنیا کند.

اشاره: هفدهم اسفندماه ١٣٤٢ امير اسدالله علم كه پس از توافق امريكا و شاه ايران به نخست‏وزيري رسيده بود، سرانجام پس از ٢٠ ماه صدارت به اراده شاه و بدون اعتنا به قوه مقننه استعفا كرد و جاي خود را به حسنعلي منصور داد. اين استعفا و سپس انتصاب منصور، از نظر سرعت عمل در مشروطيت ايران بي‏سابقه بوده است زيرا در همان روز كه علم از كار بركنار شد، منصور به اين مقام انتخاب شد و او كه از ماه‌ها قبل مهياي اين منصب بود، در همان روز، وزراي خود را معرفي كرد. حسنعلي منصور فرزند علي منصور، نخست‌وزير عصر پهلوي و از رجال كهنه‌كار دوره رضاشاهي بود. وي در ارديبهشت ١٣٠٢ چشم به جهان گشود و پس از پايان دوران تحصيل و دريافت مدرك ليسانس حقوق و علوم سياسي از دانشگاه تهران، كار دولتي خود را در سال ١٣٢٤ در وزارت امور خارجه آغاز كرد و با پشتوانه‌ قوي خانوادگي مدارج ترقي را طي كرد. سالروز انتصاب منصور به نخست‌وزيري بهانه‌اي شد تا با سعيد ليلاز، پژوهشگر سياسي و اقتصادي به تجزيه و تحليل دوره ١٠ماهه نخست‌وزيري حسنعلي منصور، انگيزه شاه از اين انتصاب و همچنين دستاوردها و تبعات صدارت او بپردازيم. متن گفت و گو با اين استاد دانشگاه شهيد بهشتي را در ادامه مي‌خوانيد.

مدیر یک روزنامه زنجیره‌ای توقیف شده گفت سیدحسن خمینی می‌تواند نسل جدید جمهوری اسلامی را به نسل اول گره بزند.